Omgaan met diversiteit
Quiz jezelf

In 2003 was 80,5% van de bevolking in België van Belgische afkomst. Dit betekent dat zij ofwel in België zijn geboren uit ouders die ook in België zijn geboren, ofwel dat zij zelf in België zijn geboren en ten minste één ouder hebben die in België is geboren. Dit zijn mensen die worden beschouwd als "autochtoon" of oorspronkelijk tot dat land behorend.

Tegen 2023 is dit percentage gedaald tot 65,5%.

Bron: Statbel

Het vieren van het Suikerfeest is inderdaad een belangrijk religieus en cultureel evenement in de islamitische gemeenschap. Het Suikerfeest markeert het einde van de vastenmaand Ramadan. Tijdens het Suikerfeest komen familieleden en vrienden bij elkaar om elkaar te begroeten en te feliciteren. Er worden speciale gerechten bereid, zoetigheden worden gedeeld en cadeaus worden uitgewisseld, vooral aan kinderen. Het Suikerfeest is een tijd van vreugde, samenzijn en het tonen van genereuze gastvrijheid.

Verschillende studies en onderzoeken, zoals het rapport "Global Employment Trends for Youth 2020" van de ILO, hebben aangetoond dat mensen met een visuele beperking een hogere werkloosheidsgraad hebben dan de algemene bevolking. Dit kan te wijten zijn aan belemmeringen op het gebied van toegankelijkheid, discriminatie en gebrek aan aanpassingen op de werkplek.

Bron: ilo.org

Onjuist, maar liefst 64 % van de Europese internetgebruikers beschikt over zeer weinig digitale vaardigheden of heeft slechts een basisniveau. Europa heeft onvoldoende werkkrachten die voldoende digitaal vaardig zijn om de vacante jobs in alle sectoren in te vullen.

Bron: economie.fgov.be

Het aantal personen met een beperking in de EU zal stijgen vanwege de vergrijzing.

De vergrijzing van de EU-bevolking brengt een risico met zich mee voor het ontwikkelen van chronische aandoeningen als gevolg van niet-overdraagbare ziektes of ongevallen. Dit heeft directe implicaties voor het aantal personen met een beperking in de EU, aangezien sommige van deze aandoeningen kunnen leiden tot functionele beperkingen.

Bron: statbel.fgov.be

In het hindoeïsme is er geen algemene regel of voorschrift dat mannen hun haar moeten knippen. In het Sikhisme daarentegen is het dragen van lang, ongeknipt haar, dat bedekt wordt met een speciaal hoofddeksel genaamd een "turban", een belangrijk religieus voorschrift voor zowel mannen als vrouwen. Het knippen van het haar wordt binnen de Sikh-gemeenschap als een overtreding van de religieuze code beschouwd. Het lang laten groeien van het haar en het bedekken ervan symboliseert toewijding aan het geloof, gelijkheid en respect voor de natuurlijke schepping van God.

Bij 3 op de 10 aangiftes van psychisch partnergeweld met minstens één gekende verdachte, is die verdachte een vrouw.

Bron: vzwzijn.be

In 2020 werden in België 1.735 zelfdodingen geregistreerd. Er waren meer zelfdodingen bij mannen dan bij vrouwen. Het hoogste aantal zelfdodingen deed zich voor in de leeftijdsgroepen van 45-64 jaar.

Bron: gezondbelgie 

Vrouwen verdienen gemiddeld 13% minder dan mannen in de Europese Unie in termen van bruto uurloon. Dit betekent dat er een aantoonbaar verschil is in beloning tussen mannen en vrouwen, waarbij vrouwen gemiddeld minder verdienen voor hetzelfde werk dat mannen doen. Dit wijst op een ongelijke behandeling op basis van gender in de arbeidsmarkt.

Bron: https://ec.europa.eu/ 

In juli 2022 hadden vrouwen 32,7% van alle zetels in nationale parlementen in de EU. Deze statistiek geeft aan dat vrouwen ondervertegenwoordigd zijn in de politieke besluitvorming. Het duidt op een ongelijke vertegenwoordiging van vrouwen in de politiek en kan wijzen op belemmeringen voor vrouwen om toegang te krijgen tot leiderschapsposities.

Bron: https://ec.europa.eu/

Een transman is een persoon die bij de geboorte als vrouw is toegewezen op basis van hun lichamelijke kenmerken, maar die zich identificeert en leeft als een man. Deze term verwijst naar de genderidentiteit van de persoon, die niet overeenkomt met het geslacht dat hen bij de geboorte is toegewezen. Transmannen kunnen diverse stappen ondernemen om hun geslachtskenmerken meer in lijn te brengen met hun genderidentiteit, zoals hormoonbehandelingen en chirurgische ingrepen, maar dit is niet voor alle transmannen het geval.

Genderidentiteit en seksuele oriëntatie zijn inderdaad verschillende concepten. Genderidentiteit verwijst naar iemands innerlijke beleving en gevoel van zichzelf als man, vrouw, beide of geen van beide (non-binair). Het heeft te maken met hoe iemand zich identificeert en welk gender zij of hij als passend beschouwt.

Seksuele oriëntatie daarentegen heeft betrekking op de emotionele, romantische of seksuele aantrekking die iemand voelt voor anderen. Het gaat over wie iemand zich aangetrokken voelt tot, ongeacht hun eigen genderidentiteit. Seksuele oriëntatie kan variëren, zoals heteroseksualiteit, homoseksualiteit, biseksualiteit of panseksualiteit, om er maar een paar te noemen.

Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen genderidentiteit en seksuele oriëntatie, omdat ze los van elkaar staan. Iemands genderidentiteit bepaalt niet automatisch hun seksuele oriëntatie, en vice versa. Het is mogelijk voor mensen met diverse genderidentiteiten om een breed scala aan seksuele oriëntaties te hebben.

Voornaamwoorden zijn woorden die naar iets of iemand verwijzen. Om naar mannen te verwijzen gebruikt men hij/hem/zijn, voor vrouwen is er zij/haar/haar. Een genderneutrale optie om te verwijzen naar mensen die geen mannelijke of vrouwelijke voornaamwoorden gebruiken, is die/hen/hun. 

Vanaf de leeftijd van 16 jaar kunnen minderjarigen ook de geslachtsregistratie in de geboorteakte laten aanpassen als zij daarbij zijn bijgestaan door hun ouders of wettelijke vertegenwoordiger. Zij moeten dan ook een verklaring kunnen afgeven van een kinder- en jeugdpsychiater die bevestigt dat het gaat om een vrije en bewuste keuze.

Bron:  https://www.vlaanderen.be/aanpassing-van-de-geslachtsregistratie

In het Jodendom is het belangrijk op te merken dat er geen monolithische opvattingen zijn over het geven van handen tussen mannen en vrouwen. De praktijk kan variëren afhankelijk van de specifieke takken en interpretaties van het Jodendom, inclusief orthodoxe joodse gemeenschappen.

In sommige streng orthodoxe joodse gemeenschappen vermijden mannen fysiek contact met vrouwen die geen familie zijn, inclusief het geven van handen. Deze praktijk is gebaseerd op een interpretatie van de joodse wet die zorgvuldigheid en terughoudendheid bevordert in intergender-contacten, om mogelijke seksuele verleiding te voorkomen. Deze opvatting is vergelijkbaar met sommige opvattingen in de islamitische traditie, waarin fysiek contact tussen mannen en vrouwen buiten het huwelijk wordt ontmoedigd of vermeden.

Het is echter belangrijk om te benadrukken dat niet alle orthodoxe joden deze praktijk volgen. Er zijn ook orthodoxe joden die wel handen schudden met mensen van het andere geslacht, zowel binnen als buiten de gemeenschap. Bovendien zijn er ook veel niet-orthodoxe joden die geen beperkingen hebben op het geven van handen tussen mannen en vrouwen.

Ongeveer 20,6% of bijna 2,5 miljoen mensen van de totale bevolking van België heeft een Belgische nationaliteit, maar een buitenlandse achtergrond op basis van hun eigen geboorteplaats of de geboorteplaats van hun ouders.

 Dit betekent dat deze mensen zelf in het buitenland zijn geboren of dat ten minste één van hun ouders in het buitenland is geboren. Ze hebben hun Belgische nationaliteit verworven door geboorte in België of door naturalisatie.

 Dit benadrukt de diversiteit en multiculturaliteit van de Belgische bevolking, aangezien een aanzienlijk deel van de bevolking een achtergrond heeft die verbonden is met andere landen.

Bron: https://statbel.fgov.be

De sjabbat (of shabbat) is inderdaad een belangrijke wekelijkse rustdag is in het jodendom. Echter begint de sjabbat pas op vrijdagavond bij zonsondergang en duurt tot zaterdagavond bij zonsondergang. Tijdens de sjabbat worden religieuze voorschriften nageleefd, zoals het zich onthouden van bepaalde werkzaamheden, het bijwonen van religieuze diensten en het delen van speciale maaltijden met familie en gemeenschap.

Donderdagavond tot vrijdagavond wordt echter als heilig beschouwd door moslims binnen de islam. In de islam is de Koran het heilige boek en de vrijdag is de belangrijkste wekelijkse dag van aanbidding. Moslims komen op vrijdag bijeen in de moskee voor het gezamenlijke gebed, de “Jumua”.

"Salaam Alaikum" is een islamitische groet die "Vrede zij met jullie" betekent. Het is een veelgebruikte begroeting onder moslims en wordt gebruikt als een manier om vrede, zegeningen en welzijn te wensen aan anderen.

De uitdrukking "Salaam Alaikum" is afgeleid van het Arabisch, waarbij "Salaam" vrede betekent en "Alaikum" betekent "met jullie". Samen vormt het de begroeting "Vrede zij met jullie". Het wordt vaak gebruikt als een teken van respect en goede wil tussen mensen.

Het concept van "Als God het wil" wordt in de islam vaak uitgedrukt met de term "Insha'Allah", wat letterlijk betekent "Als God het wil". Dit wordt gebruikt om aan te geven dat iets alleen zal gebeuren als het overeenkomt met Gods wil.

In de Congolese cultuur worden er verschillende soorten traditionele kleding gedragen, die vaak kleurrijk en expressief zijn.

Een bekend voorbeeld van traditionele kleding is de "Liputa" of "Pagne". Dit is een kleurrijke doek die door zowel mannen als vrouwen wordt gedragen. De Liputa is vaak versierd met traditionele patronen en symbolen die de culturele identiteit van de drager vertegenwoordigen. Het wordt meestal om het lichaam gedrapeerd als een rok of gedragen als een omslagdoek. Deze traditionele kledingstukken worden vaak met trots gedragen bij speciale gelegenheden, zoals festivals, huwelijken en andere culturele vieringen.

Moslims moeten volgens de islam 5 keer per dag bidden. De islam heeft vijf zuilen, waaronder het gebed, die de belangrijkste religieuze verplichtingen zijn voor moslims. Deze zuilen zijn:

1. Geloofsgetuigenis (Shahada): Moslims getuigen dat er geen god is dan Allah en dat Mohammed Zijn profeet is. Dit is een fundamentele geloofsverklaring.
2. Gebed (Salat): Moslims worden opgeroepen om vijf keer per dag te bidden. Het gebed is een belangrijk spiritueel en ritueel aspect van het islamitische geloof.
3. Armenbelasting (Zakat): Moslims worden aangemoedigd om een deel van hun rijkdom te geven aan de minder bedeelden en behoeftigen in de samenleving.
4. Vasten tijdens de Ramadan (Saum): Gedurende de negende maand van de islamitische maankalender, Ramadan genaamd, vasten moslims van zonsopgang tot zonsondergang. Het vasten omvat het onthouden van eten, drinken en andere wereldse zaken, en het is een tijd van spirituele reflectie en zelfbeheersing.
5. Bedevaart naar Mekka (Hadj): Voor degenen die fysiek en financieel in staat zijn, is de bedevaart naar Mekka een verplichting. Het vindt plaats tijdens de twaalfde maand van de islamitische maankalender en omvat een reeks rituelen die worden uitgevoerd in en rond de heilige plaatsen in Mekka, Saudi-Arabië.

Deze vijf zuilen vormen de basis van de islamitische praktijk en zijn belangrijke aspecten van het religieuze leven van moslims.

Binnen de Marokkaanse gemeenschap is er vaak een uitgebreid netwerk van familieleden, buren en vrienden die bereid zijn te helpen bij de zorg voor ouders. Er is een gevoel van solidariteit en onderlinge ondersteuning, waardoor families in staat worden gesteld om ouders in huis te houden en gezamenlijk voor hun behoeften te zorgen.

Het is belangrijk op te merken dat hoewel het zorgen voor ouders in de Marokkaanse cultuur vaak de voorkeur heeft boven bejaardentehuizen, dit niet betekent dat er nooit gevallen zijn waarin ouders in bejaardentehuizen worden geplaatst. Elk gezin en elke situatie is uniek, en er kunnen omstandigheden zijn waarin andere zorgopties noodzakelijk zijn. Het algemene idee blijft echter dat het zorgen voor ouders thuis wordt gestimuleerd en gewaardeerd binnen de Marokkaanse cultuur.

Digitale geletterdheid draait om alles wat iemand in een digitale samenleving moet kennen en kunnen.

Wat houdt digitale geletterdheid nu precies in? Vier onderdelen zijn benoemd binnen digitale geletterdheid die van belang zijn voor mensen:

• • ICT-basis­vaardig­heden (basis functies van computers en computernetwerken begrijpen en toepassen.)
    
  • Informatie­vaardig­heden (gebruikbare en betrouwbare digitale informatie kunnen bereiken)
    
  • Mediawijsheid (veilig en slim inzetten van alle beschikbare media)
    
  • Computational thinking (problemen kunnen oplossen met behulp van een computer)
    

Dus dat gaat niet alleen over internet maar meer dan dat.

De digitale kloof verwijst niet alleen naar de kloof tussen mensen met en zonder toegang tot internet en schermen. Maar dat gaat ook over vaardigheden en kennis. Daarbij ging men uit van een rechtstreeks verband tussen sociale en digitale uitsluiting. Er werd dus gedacht dat digitale uitsluiting enkel en alleen een probleem was van de meest kwetsbare groepen, zoals mensen in armoede, laagopgeleiden of langdurig werklozen.

Het gevoelsmatige belang van die smartphone vertaalt zich ook door in gedrag. De gemiddelde (mobiele) schermtijd van de Vlaming per dag bedroeg 185 minuten in 2022. Dat is drie minuten minder dan vorig jaar, maar blijft daarmee op het hogere niveau van intensiteit die we onszelf sinds de coronacrisis hebben aangemeten. De Vlaming spendeerde ook in 2022 gemiddeld ruim drie uur per dag in smartphone-apps. 

Bron: IMEC

57% van de Vlamingen vertrouwt erop dat men de meest voorkomende problemen met digitale technologie kan oplossen. We zien zelfs een daling in het aantal Vlamingen dat het omgaan met digitale technologieën makkelijk vindt (57%). Deze daling geldt over de verschillende leeftijden heen, maar de oudste leeftijdsgroepen scoren het laagst. 28% van de 65-74-jarigen en 18% van de 75-plussers geven aan makkelijk om te gaan met digitale technologieën. 

Bron: IMEC p67

Niet alle Vlamingen zijn even klaar voor een doorgedreven digitale transformatie. Het verschil tussen diegenen die wel klaar zijn en diegenen voor wie het allemaal wat te snel gaat, wordt aangeduid als de zogenaamde ‘digitale kloof’. Deze kloof bestaat uit een samenspel van drie elementen. 

De meest klassieke manier om de digitale kloof te benaderen, is in termen van toegang en het maken van een onderscheid tussen zij die toegang hebben en zij die geen toegang hebben tot de nodige toestellen en connectiviteit om te kunnen participeren in de digitaliserende samenleving. Een tweede is die van vaardigheden om vlot en doelgericht te kunnen omgaan met die technologie en te doen wat men verondersteld wordt ermee te kunnen doen. In derde instantie is er de kloof op vlak van attitudes en het onderscheid tussen zij die wel en niet het vertrouwen en een positieve insteek ten aanzien van technologie hebben om er mee aan de slag te gaan. 

Wij zien een verdere uitdieping van de kloof in Vlaanderen tussen jongere en oudere generaties. 

Met digitale vaardigheden gaat het niet meer alleen om het louter kunnen gebruiken van een digitale toepassing. Ook het veilig gebruiken van deze digitale toepassingen en het beschermen van persoonlijke gegevens is belangrijk. Daar schuilt een aandachtspunt, want minimum één vierde van de Vlamingen heeft - volgens zichzelf - niet de vaardigheid om zich veilig online te begeven. 

Deze vaardigheid ligt hoger bij Vlamingen met een hoog inkomensniveau dan bij Vlamingen met een laag inkomensniveau. Bovendien gaan ouderen niet onveiliger online dan jongeren. Anderzijds kan slechts de helft van de Vlamingen verifiëren of een online shop betrouwbaar is (49%). Hier zien we wel een groot verschil tussen de jongste leeftijdsgroep (60%) en de 65-plussers (18%). 

Als het gaat over digitale vaardigheden en toegang, spelen 5 factoren een belangrijke rol om het risico op digitale uitsluiting te bepalen:

• Inkomen
• Opleiding
• Leeftijd
• Gezinssamenstelling
• Geboorteland

Kijken we naar combinaties van bovenstaande bevolkingsgroepen, zoals senioren zonder secundair diploma of laaggeschoolden met een laag inkomen, dan stijgen de cijfers die wijzen op digitale uitsluiting soms tot wel 80%.

Maar studies geven alleen de grote lijnen weer, terwijl in feite iedereen te maken kan krijgen met digitale uitsluiting. Enkele voorbeelden:

• Iemand kan hoogopgeleid zijn en over een goed inkomen beschikken, maar toch digitaal uitgesloten worden door een gebrek aan motivatie, hulp en/of zelfvertrouwen.
• Iemand kan laaggeschoold en werkloos zijn, maar tegelijk digitaal mee zijn omdat zijn of haar netwerk genoeg digitaal vaardige mensen telt.

Bron: Mediawijs (Link)

Dyslexie, ook bekend als woordblindheid, betekent letterlijk het onvermogen om te lezen. Het is echter nog niet volledig duidelijk of dit onvermogen te wijten is aan het niet kunnen lezen of dat het een aangeboren stoornis is. Wat wel vaststaat, is dat mensen met dyslexie problemen ondervinden bij het lezen, spellen en schrijven, ondanks een normale intelligentie. Bovendien is het duidelijk dat dyslexie zich afspeelt in de hersenen. Klankcodes worden daar niet volledig of correct verwerkt, waardoor ze minder goed in het geheugen worden opgeslagen. 

Het is ook zeker dat dyslexie grotendeels erfelijk bepaald is. Kinderen van ouders met dyslexie hebben een grotere kans om zelf dyslexie te ontwikkelen dan kinderen waarbij de aandoening niet voorkomt in de familie.

Bron: Mediawijs (Link)

Beperkingen kunnen diverse aspecten van het dagelijks leven beïnvloeden:

1. Mobiliteitsbeperkingen beïnvloeden lopen en transport, beperkend in toegang tot omgevingen en activiteiten.
2. Communicatiebeperkingen, waaronder spraak en gehoor, bemoeilijken het begrip en de expressie, evenals het gebruik van communicatietechnologie.
3. Leerbeperkingen, gerelateerd aan cognitieve functies, beïnvloeden het vermogen om te leren en kunnen uitdagingen vormen in educatieve en professionele contexten.
4. Zelfzorgbeperkingen betreffen dagelijkse activiteiten, waardoor aanpassingen of hulpmiddelen nodig zijn voor zelfstandige en veilige uitvoering.

Bron: https://www.smartateljee.be/: Als een stoornis voor duidelijke en ernstige beperkingen zorgt, dan spreken we een persoon met een beperking.

Een beperking is niet hetzelfde als een ziekte!

Overeenkomsten:

- Beiden hebben te maken met ons lichaam dat niet goed werkt.

- Bij alle twee kan je best hulp, begeleiding of verzorging gebruiken.

- Zowel een handicap als een ziekte zorgen ervoor dat bepaald dingen niet goed lukken.

Verschillen:

Hulpmiddelen en technologieën spelen een cruciale rol bij het vergroten van de onafhankelijkheid, toegankelijkheid en kwaliteit van leven van mensen met een beperking. Ze kunnen het dagelijks functioneren en de participatie in de samenleving verbeteren.

Mensen met een ernstige beperking die een inkomensvervangende tegemoetkoming ontvangen, worden aangemoedigd actief aan de samenleving deel te nemen, via activiteiten zoals vrijwilligerswerk en begeleid werk. Bij begeleid werk wordt, samen met een jobcoach, gezocht naar arbeidsplaatsen waar hun talenten benut kunnen worden. Ze mogen echter geen vergoeding krijgen voor dit werk, anders verliezen ze hun tegemoetkoming. Zelfs kleine vergoedingen, die symbolische waarde hebben, worden hen ontzegd, terwijl collega's zonder beperking wel een beloning ontvangen. Deze ongelijkheid wordt door de huidige wetgeving in stand gehouden.

De Wereldgezondheidsorganisatie schat dat 16% van de wereldbevolking, oftewel 1 op de 6 mensen, een beperking heeft. Dit vertegenwoordigt ongeveer 1,3 miljard individuen. Beperkingen variëren van fysiek en zintuiglijk tot cognitief en psychisch. De prevalentie kan fluctueren door geografie, sociaaleconomie en demografie. Het is cruciaal om de behoeften en rechten van deze groep te begrijpen en te ondersteunen, en inclusie en toegankelijkheid te bevorderen voor hun volledige maatschappelijke deelname.